Οι Ομηρίδες ήταν Χιώτες ραψωδοί που κατείχαν το προνόμιο να απαγγέλλουν αποκλειστικά τα έπη του Ομήρου, αφού υποστήριζαν ότι κατάγονταν από τον ποιητή. Τον 5ο αι π.Χ, ο Ακουσίλαος ο Αργείος, ένας από τους πρώτους Έλληνες πεζογράφους, αναφέρεται στους Ομηρίδες και τους ονομάζει απογόνους του Ομήρου. Ο Πίνδαρος, ο Πλάτωνας κι ο Ισοκράτης αναφέρονται στους Ομηρίδες και τους χαρακτηρίζουν ως ραψωδούς. To 1520 o Γάλλος μοναχός και περιηγητής André Thevet ανέφερε ότι “οι Χιώτες καυχιούνται και υπερηφανεύονται ότι [ο Όμηρος] καταγόταν από το νησί τους, γιατί οι αρχαίοι στηρίζονταν στο γεγονός ότι στη Χίο υπήρχε γένος που ονομαζόταν Ομηρίδες, σπουδαίοι αοιδοί οι οποίοι έπλεκαν με ευφυία ωραίους στίχους”. Ο Αδαμάντιος Κοραής, αν και θεωρεί απίθανο ότι κατάγονταν από τον ΄Ομηρο με την ακριβή έννοια της λέξης, υποστηρίζει ότι οι Ομηρίδες δίκαια θεωρούσαν τον εαυτό τους συνεχιστές του ποιητή, αφού ήταν εκείνοι που διέσωσαν και διέδωσαν το έργο του μετά τον θάνατό του.