Η άμεση αντιμετώπιση των ασθενειών και των έκτακτων περιστατικών, όπως των εργατικών ατυχημάτων, επέβαλε την κατασκευή νοσοκομείου εντός του οικισμού. Για όλους τηρούσαν μητρώο ασθενείας, με εκτενή περιγραφή των περιστατικών από τα πιο ασήμαντα, στα οποία παρέχονταν πρώτες βοήθειες, μέχρι τις λίγες σοβαρές περιπτώσεις, που είχαν μοιραία κατάληξη. Από τον τύπο της εποχής είχαν καταγραφεί ατυχήματα λόγω της χρήσης ηλεκτρικού ρεύματος καθώς και σχετικές υπουργικές παρεμβάσεις που καλούσαν την Ulen να λάβει άμεσα μέτρα για τη διασφάλιση της ζωής και της υγείας των εργατών στο Φράγμα. Στη διάθεσή των κατοίκων του οικισμού τέθηκε σύντομα γιατρός καθώς και νοσηλεύτρια στο ιατρείο, που στεγαζόταν αρχικά στα κτήρια των γραφείων διοίκησης. Πριν την κήρυξη όμως του Β’ παγκοσμίου πολέμου το νοσοκομείο μετατράπηκε σε οίκημα για οικογένειες και εργένηδες εργαζόμενους. Από προφορικές μαρτυρίες ενοίκου πληροφορούμαστε ότι η οικογένειά της κατοικούσε στο ένα τέταρτο του οικήματος, ενώ τους είχε διατεθεί μεγάλος εξωτερικός χώρος για κήπο. Το υπόλοιπο κτήριο, που περιλάμβανε βοηθητικούς χώρους όπως πλυσταριό και περίπου 10 δωμάτια προοριζόταν για τους εργένηδες εργαζόμενους, στα οποία διέμεναν Γερμανοί στρατιώτες την περίοδο της κατοχής και κατόπιν οι χωροφύλακες.