Οι Ιταλοί στρατιώτες στο Φράγμα πλιατσικολογούσαν και έπαιρναν ό,τι ήθελαν: ζώα, τροφές, κλπ. Παρενοχλούσαν τη δασκάλα ώσπου μια μέρα οι κάτοικοι αποφάσισαν να τη φυγαδέψουν. Το σχολείο έκλεισε προσωρινά, και ξανάνοιξε το 1947. Όταν αργότερα οι Γερμανοί κατακτητές εγκαταστάθηκαν στον οικισμό, έμειναν στο νοσοκομείο που το είχαν προσαρμόσει κατάλληλα, ήδη πριν την έναρξη του πολέμου. Από μαρτυρίες πληροφορούμαστε ότι δεν ήταν λίγα τα περιστατικά βίας από μέρους των κατακτητών με αποκορύφωμα τον ξυλοδαρμό ενός νεαρού από Γερμανό σκοπό κατά την επιστροφή του πρώτου στο σπίτι του. «Όταν ο Γερμανός σκοπός του απαγόρευσε την είσοδο, ο νεαρός είπε μια βρισιά στα ελληνικά, που κατάλαβε ο σκοπός. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να τον δείρει πολύ άσχημα. Ο πατέρας του νεαρού παραπονέθηκε στο διοικητή για το φρουρό με έξυπνο τρόπο λέγοντας του το εξής: «Εσείς ήρθατε για να φτιάξετε τον κόσμο καλύτερο όπως λέτε. Όμως κοιτάξτε τι έκανε ένας δικός σας στο γιό μου, για μια λέξη που του είπε έπρεπε να φάει αυτό το ξύλο;». Μετά από αυτό ο Γερμανός διοικητής μετέθεσε το Γερμανό φρουρό εκτός Ελλάδος.