Από τάφους της Γεωμετρικής περιόδου στη Σκύρο προέρχεται ένα σπάνιο σύνολο κοσμημάτων από λεπτό φύλλο χρυσού, που φέρουν έκτυπες παραστάσεις πολεμιστών. Κατασκευασμένα αποκλειστικώς για ταφική χρήση, τα αντικείμενα αυτά περιλαμβάνουν ένα διάδημα με κεντρική προεξοχή, μία ταινία και δύο πλακίδια με οπές για στερέωση σε ένδυμα (επιρράμματα), καθώς και δύο ελάσματα σε σχήμα ανεστραμμένου Υ, αβέβαιης χρήσης. Αν και τυπολογικά δεν μπορούν να ενταχθούν όλα σε μία χρονολογική κατηγορία, η κατασκευή τους τοποθετείται μεταξύ του α΄ μισού του 9ου και των μέσων του 8ου αι. π.Χ. Κοινό χαρακτηριστικό τους η απεικόνιση κρανοφόρων πολεμιστών, οι οποίοι στα περισσότερα παραδείγματα κρατούν τη χαρακτηριστική γεωμετρική ασπίδα του λεγόμενου «τύπου Διπύλου» και, σε μία περίπτωση, δόρατα. Το διάδημα και τα πλακίδια έχουν κατασκευαστεί εμφανώς από την ίδια μήτρα, η οποία πρέπει να προοριζόταν για μεγαλύτερα αντικείμενα, αν κρίνει κανείς από τις καμπύλες ζώνες μαιάνδρων, που διακόπτονται απότομα. Τα χρυσά ελάσματα, ιδιαίτερα τα διαδήματα, ήταν αρκετά διαδεδομένα ήδη από την Πρωτογεωμετρική περίοδο στο Αιγαίο, αλλά οι πρώτες εικονιστικές παραστάσεις εμφανίζονται στα μέσα του 9ου αι. π.Χ. Τα συγκεκριμένα παραδείγματα φανερώνουν σχέσεις με ευβοϊκά εργαστήρια (Λευκαντί, Ερέτρια), αν και η εικονογραφία τους είναι μέχρι στιγμής μοναδική και βρίσκει παράλληλα μόνον σε αττικά αγγεία της Ύστερης Γεωμετρικής περιόδου (760-700 π.Χ.). Η ερμηνεία τους δεν χωρεί πολλές αμφισβητήσεις. Σε μια κοινωνία όπου η πολεμική δραστηριότητα εξακολουθούσε να αποτελεί προνόμιο των ευγενών, τέτοιου είδους κοσμήματα δεν μπορεί παρά να συνόδευαν νεκρούς πολεμιστές αριστοκρατικών γενών.