Η λήκυθος αυτή, προϊόν αττικού εργαστηρίου, απεικονίζει την Κρίση του Πάριδος και αποδίδεται στο Ζωγράφο του Αχιλλέως. Το εικονογραφικό θέμα εμφανίζεται στην αθηναϊκή αγγειογραφία γύρω στο 575 π.Χ. και η βασική σκηνή περιλαμβάνει τις τρεις θεές ( Ήρα, Αθηνά και Αφροδίτη), τις οποίες οδηγεί στον Πάρι ο αγγελιαφόρος των θεών, Ερμής. Ο πρίγκιπας της Τροίας αποδίδεται γενειοφόρος, συνήθως καθιστός σε βραχώδες έξαρμα –που υποδηλώνει το όρος Ίδη της Τροίας– και κάποιες φορές απρόθυμος να επιλέξει την ομορφότερη θεά. Στο συγκεκριμένο αγγείο οι θεές παραλείπονται, ενώ ο Πάρις φαίνεται να αντιλαμβάνεται το δύσκολο καθήκον που του αναγγέλλει ο Ερμής και να διαισθάνεται τη συμφορά που πρόκειται να πλήξει τον οίκο και την πατρίδα του, αφού η απονομή του μήλου-επάθλου στην Αφροδίτη ως καλλίστης θεάς θα αποτελέσει την αφορμή για να ξεσπάσει ο Τρωικός πόλεμος. Οι λήκυθοι ήταν αρωματοδόχα αγγεία, ωστόσο δεν γέμιζαν πάντα ολόκληρες με αρωματικό έλαιο. Αρκετές από αυτές, όπως η συγκεκριμένη, ήταν εφοδιασμένες με ένα εσωτερικό φιαλίδιο στη βάση το λαιμού, ώστε το ακριβό αρωματικό έλαιο να τοποθετείται μέσα σε αυτό και οι συγγενείς –που προσέφεραν τα αγγεία αυτά στους τάφους– να κάνουν οικονομία. Οι λήκυθοι αυτού του τύπου αποκαλούνται «οικονομικές λήκυθοι».