Ενώτια (σκουλαρίκια) με ζευγάρι κρεμαστών περίοπτων σφιγγών και δίσκους με ένθετους γρανάτες. Οι σφίγγες πατούν πάνω σε ορθογώνια λεπτή βάση. Τα σκουλαρίκια έχουν κατασκευαστεί από πολλά μικρά ελάσματα και φοριούνταν με τη βοήθεια κρίκου από λεπτό σύρμα, που συγκρατούσε το άγκιστρο και διαπερνούσε το λοβό του αυτιού. Παρόμοια ενώτια με κρεμαστά φτερωτά όντα (Νίκες, Σειρήνες, Έρωτες, κ.ά.) είναι γνωστά από όλο τον ελληνιστικό κόσμο και χρονολογούνται στα τέλη του 3ου και τον 2ο αι. π.Χ. Η συχνή ανεύρεσή τους σε τάφους επιτρέπει την υπόθεση ότι τα συγκεκριμένα όντα συνδέονταν με μεταφυσικές δοξασίες περί της μετάβασης της ψυχής στον άλλο κόσμο. Ενδεχομένως θεωρούνταν «ψυχοπομποί», που ταξίδευαν την ψυχή πάνω από στεριές και θάλασσες.