Κοσμώντας τη νοτιοδυτική είσοδο του ναού και στηρίζοντας την οροφή με την κεφαλή τους, οι Καρυάτιδες αποτελούν το πιο ξεχωριστό στοιχείο του ναού. Οι 6 αυτές μαρμάρινες γυναικείες μορφές αντικαθιστούν τους αντίστοιχους κίονες των άλλων ναών και φέρουν το δικό τους μύθο. Αν και η αντικατάσταση κιόνων ιωνικού ρυθμού με αναπαραστάσεις λυγερόκορμων γυναικείων μορφών δεν ήταν σπάνια, στη περίπτωση του Ερεχθείου κατά την επικρατούσα θεωρία αναπαριστώνται κόρες των Καρυών της Λακωνίας. Μετά το πέρας των Περσικών πολέμων (502-449 π.Χ), οι Αθηναίοι επιτέθηκαν στους Κάρυες (συμμάχους των Περσών), και άρπαξαν τις γυναίκες τους - Καρυάτιδες - ως αιχμάλωτες. Γυναίκες εξαιρετικής καλλονής οι Καρυάτιδες καταστάθηκαν πρότυπο ομορφιάς και οι μορφές που λαξεύτηκαν στο Ερέχθειο αποτέλεσαν για αιώνες σύμβολα αισθητικής τελειότητας. Εκτός από την εκθαμβωτική ομορφιά τους, αξίζει να προσεχθεί το διακριτικό λύγισμα του ποδιού που σπάει τη στατικότητα της μορφής. Το Ερέχθειο χρησιμοποιήθηκε ήδη από τους πρωτοχριστιανικούς χρόνους ως χριστιανικός ναός. Αλλάζοντας ποικίλες χρήσεις μέσα στους αιώνες, το κτίσμα έμεινε σχεδόν αλώβητο μέχρι τη λεηλασία του από τον λόρδο Έλγιν τον 19ο αι. Η αναστήλωση του ναού ξεκίνησε στα τέλη του 19ου αιώνα.