Το έργο του εικαστικού Eliseo Mattiacci (γ.1940) πραγματεύεται την έννοια της ανθρώπινης ύπαρξης μέσα στο σύμπαν και την επαφή του ανθρώπου με τα ουράνια σώματα μέσω ορατών και αόρατων δυνάμεων. Οι κοσμικές ενέργειες, οι πλανήτες και τα μαγνητικά πεδία αποτέλεσαν τον πυρήνα των εγκαταστάσεών του. Το έργο «Τοτέμ» (1988), που παρουσιάστηκε στο 1ο Συμπόσιο Τέχνης (1988), εκφράζει αυτές τις αναζητήσεις του Mattiacci. Εκτός από τον τίτλο, που παραπέμπει σε Ινδιάνικες θρησκευτικές πρακτικές, η συμβολική αφαίρεση του έργου περιέχει αναφορές μιας αρχαΐζουσας αίσθησης ανδροπρέπειας και δύναμης. Η ηρεμία και η αυστηρότητα του κορμού του γλυπτού, ανατρέπονται από τη δυναμική του δίσκου που στέκεται στην κόψη της περιμέτρου του, έτοιμος να πέσει, αντανακλώντας το φως του ήλιου. Έτσι οι ενέργειες του έργου εξισορροπούνται όπως ακριβώς συμβαίνει και με τις συμπαντικές δυνάμεις.