Το φυλλάδιο ήταν ο μεγαλύτερος σύμμαχος της Μεταρρύθμισης. Τα προγενέστερα θρησκευτικά κινήματα βασίζονταν στα προσωπικά χαρίσματα και τη φυσική παρουσία του μεταρρυθμιστή και η Εκκλησία μπορούσε να τα καταστείλει εύκολα. Όταν εμφανίστηκε ο Λούθηρος (το 1517), η τυπογραφία υπήρχε για μισό αιώνα και το δίκτυο τυπογραφείων στις γερμανικές πόλεις προμήθευε την αγορά με φτηνά βιβλία και φυλλάδια. Το έντυπο υλικό επέτρεπε στους μεταρρυθμιστές να μοιράζονται τις ιδέες τους με το ευρύ κοινό. Οι άνθρωποι διάβαζαν και σκέφτονταν για περίπλοκα ζητήματα μόνοι τους ή με παρέα. Ακόμα και οι αγράμματοι μπορούσαν να μαντέψουν το περιεχόμενο του κειμένου από τις απεικονίσεις που το συνόδευαν.