Τον Αύγουστο του 1953 το έδαφος δεν σταματούσε να δονείται. Στις 9 του μήνα η Ιθάκη χτυπήθηκε από ισχυρό σεισμό που προκάλεσε σοβαρές ζημιές στα κτίρια. Δύο μέρες αργότερα, σεισμός ταρακούνησε τη Ζάκυνθο και τα κοντινά νησιά, με αποτέλεσμα εκτεταμένες καταστροφές. Οι μετασεισμοί ανησυχούσαν ιδιαίτερα τους κατοίκους, που δεν είχαν ιδέα πως όλα όσα είχαν τραβήξει μέχρι τότε ωχριούσαν μπροστά σε αυτό που τους περίμενε. Στις 11:24 το πρωί της 12ης Αυγούστου, η νοτιοανατολική Κεφαλλονιά χτυπήθηκε από σεισμό έντασης 7,2 Ρίχτερ. Το νησί ανυψώθηκε κατά 60 εκατοστά, αλλά ήταν η πόλη της Ζακύνθου που υπέστη τη χειρότερη καταστροφή. Μονάχα δύο κτίρια δεν ισοπεδώθηκαν.