Όταν η Άρτα ενώθηκε με την Ελλάδα το 1881, τα σύνορα με την Οθωμανική Αυτοκρατορία βρίσκονταν στο ψηλότερο σημείο του γεφυριού και υπήρχαν τελωνεία στα δύο άκρα. Οι Έλληνες κατείχαν την πόλη, αλλά οι Τούρκοι ήταν κύριοι των χωραφιών από τα οποία ζούσαν πολλοί Αρτινοί. Η Υψηλή Πύλη ανέπτυξε ένα φιλόδοξο σχέδιο για τη δημιουργία νέας πόλης στη δική της πλευρά του ποταμού, δεν μπόρεσε όμως να προσελκύσει κατοίκους. Οι Έλληνες πάλι δεν μπορούσαν να διαθέσουν τα προϊόντα που παρήγαγαν. Οι τελωνειακοί δασμοί ήταν τόσο υψηλοί, ώστε δεν μπορούσαν να τα εξάγουν στην οθωμανική πλευρά, αλλά ήταν επίσης απαγορευτικά υψηλό το κόστος μεταφοράς στις ελληνικές αγορές, καθώς δεν υπήρχαν δρόμοι.