Το μοναστήρι κατασκευάστηκε στα μέσα του 13ου αιώνα αλλά μέσα σε 200 χρόνια είχε πάθει σοβαρές ζημιές από σεισμό. Μόνο το παρεκκλήσι του Αγίου Βασιλείου στέκεται ακόμα χάρη σε επισκευές του 1836. Οι δύο όρθιοι κίονες που διακρίνονται ανήκουν σε προγενέστερα αρχαία ή παλαιοχριστιανικά κτήρια και ήταν κάποτε επιχρυσωμένοι. Ο ψηλός τοίχος στα δεξιά αποτελούσε τμήμα του καμπαναριού. Οι Οθωμανοί κατεδάφισαν τα περισσότερα καμπαναριά και έλιωσαν τις καμπάνες για το πολύτιμο μέταλλο. Καθώς το μοναστήρι έπεσε σε παρακμή, ο γύρω χώρος μετατράπηκε σε νεκροταφείο, με αποτέλεσμα το 18ο αιώνα το κτήριο να έχει σχεδόν πλήρως καλυφτεί από δέντρα και θάμνους.