Το εμπόριο βελανιδιών ήταν η βασική οικονομική δραστηριότητα στον Αστακό του 19ου αιώνα και οι τοπικοί έμποροι έπαιζαν καίριο ρόλο στη μεταφορά του καρπού από τα δάση της Ακαρνανίας στην Ιταλία, την Αγγλία, την Πορτογαλία και τη Δανία. Οι οικογένειες της περιοχής συνέλεγαν βελανίδια τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο και τα πουλούσαν σε μεσάζοντες πράκτορες των εμπόρων του Αστακού, οι οποίοι τα έβαζαν σε μεγάλα τσουβάλια, πλήρωναν τους συλλέκτες και στοίβαζαν τον καρπό σε μεγάλες αποθήκες στον Αστακό και σε γειτονικούς κόλπους, απ’ όπου γινόταν η εξαγωγή. Τα βελανίδια έπρεπε να είναι απόλυτα ξηρά οπότε παρέμεναν στις αποθήκες για μήνες υπό το άγρυπνο βλέμμα των εμπόρων που ανησυχούσαν για το ενδεχόμενο να πάρει φωτιά ο καρπός από μόνος του.