Τον 19ο αιώνα οι αγρότες του Αγρινίου καλλιεργούσαν κυρίως αμπέλια, ενώ η τοπική οικονομία ήταν εσωστρεφής. Ήταν πολύ δύσκολο να φτάσουν τα προϊόντα του Αγρινίου σε άλλες αγορές καθώς η πόλη δεν είχε πρόσβαση στη θάλασσα και το οδικό δίκτυο ήταν υποτυπώδες (στην καλύτερη των περιπτώσεων). Ακόμα και για το κοντινό Μεσολόγγι ήταν πιο φτηνό να γίνει εισαγωγή σιταριού από τη Ρωσία παρά να έρθει από το Αγρίνιο. Η κατάσταση άρχισε να αλλάζει τη δεκαετία του 1870, όταν οι αμπελώνες αντικαταστάθηκαν από ελαιόδεντρα και καπνό. Ειδικά ο καπνός ήταν ιδανικός για τις τοπικές συνθήκες. Στην έκθεση ελληνικών προϊόντων στο Παρίσι το 1878, οι Αγρινιώτες διακρίθηκαν με την αρωματική ποικιλία καπνού που έστειλαν.