Η επεξεργασία του καπνού ήταν εποχική εργασία, η οποία διαρκούσε συνήθως από τον Απρίλιο μέχρι τον Οκτώβριο, συνεπώς η ανάγκη για εργατικά χέρια αυξομειωνόταν συνεχώς. Μέσα στις καπναποθήκες οι εργάτες δούλευαν μαζί σε σχετικά μικρούς χώρους. Άντρες και γυναίκες συνεργάζονταν και δέχονταν τις επιρροές των συνδικαλιστών, οι οποίοι βρίσκονταν σε κάθε αποθήκη, είχαν μάλιστα λόγο και στις προσλήψεις. Η αλληλεγγύη των εργατών ξεκινούσε από τις γειτονιές και συνεχιζόταν στις καπναποθήκες, ενώ εκδηλωνόταν όποτε ήταν αναγκαίο μέσα από ένα μαχητικό και αποφασιστικό εργατικό κίνημα. Το σωματείο των καπνεργατών του Αγρινίου «Η Αλληλεγγύη» ιδρύθηκε το 1911 και πρωταγωνίστησε στη δημιουργία του τοπικού Εργατικού Κέντρου το 1918.