Οι καπναποθήκες του Αγρινίου κατασκευάστηκαν στα νότια της πόλης, όπου υπήρχε άφθονη φτηνή γη και εύκολη πρόσβαση στον σιδηροδρομικό σταθμό. Οι περισσότεροι εργάτες όμως ζούσαν στα βόρεια του Αγρινίου, όπου η γη ήταν επίσης φτηνή και οι ίδιοι μπορούσαν να δημιουργήσουν αυτόνομες κοινότητες. Οι περισσότεροι εργάτες των καπναποθηκών του Αγρινίου τη δεκαετία του 1920, όταν ο καπνός βασίλευε, ήταν πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία και τον Πόντο. Η άφιξη έξι χιλιάδων ανθρώπων μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή αναζωογόνησε το Αγρίνιο και ενίσχυσε την τοπική οικονομία με πρόθυμους εργάτες, οι οποίοι προσπαθούσαν να ξαναχτίσουν τις κατεστραμμένες ζωές τους.