Ο Κωστής Παλαμάς (1859-1943) θεωρείται ανεπίσημα ο «εθνικός» ποιητής της Ελλάδας, ενώ ο Ρομαίν Ρολάν τον θεωρούσε τον σπουδαιότερο ποιητή της εποχής του. Ήταν ο δεύτερος γιος του Μιχαήλ. Γεννήθηκε στην Πάτρα αλλά στην ηλικία των 6 ετών έχασε και τους δύο γονείς του μέσα σε 40 μέρες. Ο μικρότερος αδερφός του πήγε να μείνει με μια θεία τους, ενώ ο Κωστής και ο άλλος αδελφός του μετακόμισαν στο σπίτι των Παλαμά στο Μεσολόγγι. Εδώ έζησε από το 1867 μέχρι το 1875, σε ένα περιβάλλον γεμάτο βιβλία και λογοτεχνικά ερεθίσματα. Το Μεσολόγγι εκείνη την εποχή ήταν μία ακμαία επαρχιακή πόλη όπου οι αναμνήσεις της Εξόδου ήταν ακόμα νωπές. Η ζωή κοντά στον θείο του δεν ήταν πολύ ευχάριστη για τον νεαρό Κωστή, ο οποίος βίωσε με πόνο την απώλεια της μάνας του. Όταν ήταν 9 ετών έγραψε και το πρώτο του ποίημα. Μόλις τελείωσε το γυμνάσιο, έφυγε για την Αθήνα και μία λαμπρή σταδιοδρομία στα γράμματα.