Το μαντείο της Δωδώνης είχε αναπτυχθεί γύρω από μία παλιά ιερή δρυ. Αρχικά μπορεί να υπήρχε ένα ολόκληρο αλσύλλιο, αλλά ο Δίας πάντοτε έμενε στις ρίζες ενός συγκεκριμένου δέντρου. Ο Σοφοκλής την αποκαλεί «πολύφωνο δρυ» γιατί ο Δίας επικοινωνούσε με τους θνητούς με τον ήχο των φύλλων και του νερού που κυλούσε από την ιερή πηγή κοντά στη ρίζα του δέντρου. Ο σοφιστής Φιλόστρατος περιέγραψε το δέντρο ως κατάφορτο με στεφάνια. Το ξύλο αυτού του δέντρου είχε μαγικές ιδιότητες. Η πλώρη της Αργούς, του πλοίου του Ιάσονα, είχε κατασκευαστεί από τη θεά Αθηνά με ξύλο από το ιερό δέντρο της Δωδώνης και μπορούσε να μιλάει και να καθοδηγεί τους Αργοναύτες.