Τα βαρίδια του αργαλειού ήταν ένα κοινό αφιέρωμα στο ιερό της Νύμφης. Οι Αθηναίες ήταν υπεύθυνες για την παραγωγή του μαλλιού και τη δημιουργία των ρούχων όλης της οικογένειας. Οι κοπέλες περνούσαν το μεγαλύτερο μέρος της μέρας δουλεύοντας το μαλλί. Το καθάρισμα, το χτένισμα και το γνέσιμο ήταν σκληρή αλλά απαραίτητη εργασία που εξασφάλιζε την αυτονομία του νοικοκυριού. Χρειαζόταν ένας μήνας για την επεξεργασία του μαλλιού, μία εβδομάδα για το στήσιμο του αργαλειού και λίγες μέρες για τη δημιουργία ενός απλού υφάσματος. Πιο περίπλοκα σχέδια απαιτούσαν περισσότερο χρόνο. Τα κορίτσια μάθαιναν να γνέθουν πολύ πριν παντρευτούν. Ο πέπλος του αγάλματος της Αθηνάς ήταν δημιούργημα κοριτσιών ηλικίας από επτά μέχρι έντεκα χρονών.