Σε μια ιδιαίτερη κατηγορία ανήκει η παραστατική ζωγραφική του Παναγιώτη Τέτση. Ο Υδραίος καλλιτέχνης υπήρξε κατ’ εξοχήν τοπιογράφος και ήταν ίσως ο τελευταίος φανατικός οπαδός της ζωγραφικής του βλέμματος, που επέμενε να στήνει το καβαλέτο του μπροστά στο μοτίβο. Έτσι η ζωγραφική του αποτελεί την ύστατη μαρτυρία μιας ελληνικής τοπιογραφίας ηλιοτροπικής και σφύζουσας από ζωικό παλμό και εκρηκτικό χρώμα. Η γραφή του, νευρώδης και ακριβής, προδίδει μεγάλη εξοικείωση με τις κατακτήσεις της μοντέρνας τέχνης. Είναι περίεργο, ουδείς από τους επιφανείς σήμερα μαθητές του δεν ακολούθησε το πάθος του δασκάλου για το ανοιχτό ύπαιθρο.